برگزاری اولین جلسه برنامه ریزی درسی منطقه ای با حضور جناب آقای دکتر آزاد وکارشناسان دفتر

اولین جلسه برنامه ریزی درسی منطقه ای با حضور جناب آقای دکتر آزاد و کارشناسان دفتربرنامه ریزی درسی و تولید بسته های تربیت و یادگیری فنی و حرفه ای و کاردانش درسالن جلسات طبقه دوم به صورت حضوری و آنلاین برگزار گردید.

با توجه به اینکه در برنامه های تحولی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، برنامه ریزی درسی منطقه ای به دفتربرنامه ریزی درسی و تولید بسته های تربیت و یادگیری فنی و حرفه ای و کاردانش تکلیف شده است و در شورای سازمان ساختار آن تصویب گردیده، برگزاری کارگاه های برنامه ریزی درسی منطقه ای در برنامه این دفتر قرار گرفت. این کار گاهها با هدف اشاعه برنامه ریزی منطقه ای در بین کارشناسان دفتر و تهیه الگوی برنامه درسی منطقه ای برگزار میگردد.

 در این جلسه آقای دکتر ابراهیم آزاد مدرس دوره و پیشکسوت دفتربرنامه ریزی درسی و تولید بسته های تربیت و یادگیری فنی و حرفه ای و کاردانش بیان نمودند  که در برنامه ریزی منطقه ای باید تفکر پازلی داشته باشیم . درحال حاضر اتفاقی که در دنیا افتاده این است که اقتصاد و پول حرف اول را میزنند و افراد ترجیح میدهند رفتار اقتصادی داشته باشند . باید به اقتصاد نگاه جدی داشته باشیم و تعصبات را کنار بگذاریم . ما باید انسانهایی را تربیت کنیم که به طور مستقل کار کنند. برخی از رشته های ما اصلا توجیح اقتصادی ندارند. به طور مرتب باید موضوعات اقتصادی و تحولات کارآفرینی را رصد کنیم. چقدر از وضعیت موجود در استانها ما اطلاع داریم؟ باید کیفیت پودمانها از همان اول رصد بشود باید تحصیل همراه با کار را شکل بدهیم و  موضوع تجهیزات وبازسازی تجهیزات فنی و حرفه ای را بسیار جدی بگیریم.

در حال حاضر نمی شود با نظام قبلی و دستی کار کرد، هوش مصنوعی، رباتیک و اتوماسیون درحال از بین بردن سیستم قبلی است. در صنایع چوب تقریبا 90 درصد کارهای دستی حذف شده اند چون ماشین جای همه چیز را گرفته است. این ماشینها در حوزه اتومبیل، الکترونیک، کشاورزی، علوم انسانی، صنایع دستی  و... وارد شده اند. در حال حاضر باید  هم رشته های موجود و هم آنهایی که باید بر اساس شرایط منطقه ای ایجاد شود را دید. در برخی استانها حرفهایی مطرح میشود که در گذشته مطرح نبود. مشاغل جدید، و رقابت نیز شکل گرفته است.

دکتر آزاد در ادامه با طرح این سوال " برای برنامه ریزی منطقه ای چه کاری باید انجام داد؟ " ادامه دادند که یک نوع برنامه ریزی منطقه ای، فعالیت های است که در استانها انجام میشود و شامل چند شاخص مهم توسعه منطقه ای، شرایط اقلیمی، فضای فناوری و اشتغال و اشتغال زنان در منطقه می باشند. ما چه بخواهیم چه نخواهیم سرعت تکنولوژی بسیار بالاست . در برنامه های درسی باید نیاز آفرینی انجام دهیم باید نگرشها به نیاز سنجی تغییر کند .گاهی با راه اندازی برخی رشته ها مردم را به مهاجرت وادار میکنیم. برخی از رشته ها درشهرهایی هست که هنرجو ندارند و درصد سازگاری رشته های تحصیلی با بازار کار حداقل است. بحث سازگاری بسیار مهم هست و در ایران و همه جای دنیا مطرح می باشد . برنامه ریزی در فنی و حرفه ای یعنی اینکه از متکثر بودن و زیاد بودن رشته ها نترسیم.

ایشان در ادامه گفتند: یکسری اصول وجود دارند که در حوزه برنامه ریزی منطقه ای باید وفاداری به این اصول  را نشان داد اولین اصل مشارکت است. باید حداکثر انعطاف را داشته باشیم، اصل توافق برد برد باشد و پویایی  و امکان پذیری وجود داشته باشند برنامه قابل اجرا و امکان پذیر باشد. تصمیمات بر اساس شمول شکل بگیرند و باید کاری کنیم که افراد به کار شایسته دست پیداکنند .

در برنامه ریزی منطقه ای دست کم شش روش پیشنهاد میشود. اول برنامه های درسی موازی که پودمانهای موازی داشته باشیم، مثلا برای طراحی و دوخت باید چندین برنامه درسی موازی داشته باشیم چون ظرفیت خیلی زیادی دارد. دوم برنامه درسی جایگزین است و شرط جایگزینی باید مورد توجه قرار گیرد که ساختار رشته در قالب گروه های بزرگ حرفه ای و شغلی حفظ می شود، درس پودمانهای تخصصی متناسب با هر حوزه حرفه ای ارائه خواهد شد، کد حرفه ها نباید تغییر کنند چون زمان تغییر آنها بیست سال است ومشاغل ذیل آنها درحال تغییر و جایگزین هست، در قالب حرفه های بزرگ معنا پیدا میکنند، به صورت محدود اجرا میشوند، محل اجرای آنها صنعت است ونباید کارگاه و تجهیزات برای آنها پیش بینی شود. سوم برنامه درسی با کاربردهای خاص داشته باشیم. چهارم برنامه درسی اقلیمی است که آنچه میخواهیم این است که صلاحیت حرفه ای را حفظ کنند، پنجم برنامه درسی انتخابی و ششم برنامه درسی رشته های جدید که زمان و مکان محدودند و بسیاری از رشته های فنی و حرفه ای می توانند زمان مکان محدود باشند و بعد از مدتی متوقف شوند. درپایان جلسه نیز ایشان گفتند که اگر بخواهیم نگاه به نسل آینده را فرم بدهیم باید تفکرمان را و نحوه اندیشیدن را فرم بدهیم.